Po służbie w wojsku bohater filmu postanawia sprawdzić się w trudnych warunkach dalekiej Północy i wyjeżdża z rodzinnej wsi na odległą budowę. Starając się zdać egzamin uczciwości, popełnia jeden błąd za drugim. Wydaje się sam sobie nieudacznikiem, twierdząc „jestem frajerem, nie mężczyzną”.
Film, nakręcony w 1978 r. nie wszedł na ekrany, chociaż był nowatorski i ciekawy. Reżyser i scenarzysta wyjechali z kraju. Tragicznie zginął aktor, grający główną rolę. Wydarzenia lat 80-ych sprawiły, że Borys Frumin mógł powrócić do kraju i zacząć od nowa „Błędy młodości”. Film jest poświęcony Stanisławowi Żdanko.