ale ogólnie to film spoko :D

Ale tu nie ma gloryfikacji jako takiej, wręcz przeciwnie. Zaznaczony jest, oczywiście, nieodłączny romantyzm przestępczego życia, eros i tanatos są ramą dla historii. O ile twój komentarz byłby np. w duchu Natural Born Killers (które jest postmodernistyczną krytyką amerykańskiego systemu jako gloryfikującego przemoc, min.; tu zresztą też zaznaczony jest fatalny wpływ popkultury - James Dean, etc.), to tutaj przedstawione są ich działania jako wypadkowa ogólnego braku planu na życie, rozczarowania, naiwności i głupoty. Podejrzewam że napisano o tym sporo, poczytaj (np. recenzje Rogera Eberta); a w filmie, dialog z samochodu:
Deputy: You like people?
Kit: They're OK.
Deputy: Then why'd you do it?
Kit: I don't know. I always wanted to be a criminal, I guess. Just not this big a one. Takes all kinds, though.
Deputy: [to Sheriff] You know who that sombitch looks like? You know, don't you?
Sheriff: No.
Deputy: I'll kiss your ass if he don't look like James Dean.
jest kwintesencją tego, w jaki sposób Malick krytycznie patrzy na nich. Fascynacja przeplata się bowiem z drwiną. Właśnie dlatego scena na lotnisku jest taka, jaka jest, w filmie morderstwa są absurdalnie złe (a nie romantyczne, podniosłe). Zresztą TM krytykuje ich nie tylko na poziome opowieści, ale też filozoficznym (imperatyw jest przywołany w scenie ze śmieciami w zasadzie explicite). Tak skrótowo odpowiadając, a film rzeczywiście spoko

Wgl romantyzowanie "związku" dorosłego faceta z dzieckiem jest chore. To żadna miłość tylko zboczenie. Prawdziwa Caril Ann Fugate miała 14 lat. Dorosły chłop zaliczający uczennicę podstawowki, fuj.