Bardzo krótki strajk

Ferment społeczny i niepodległościowy wywołany jesienią 1980 roku przez "Solidarność" stworzył możliwość dialogu między narodem a rządzącymi komunistami. Na początku 1981 roku 10 000 łódzkich studentów podjęło strajk okupacyjny łódzkich uczelni. Domagali sie autonomii uczelni, rejestracji niezależnego zrzeszenia studentów, zniesienia... Ferment społeczny i niepodległościowy wywołany jesienią 1980 roku przez "Solidarność" stworzył możliwość dialogu między narodem a rządzącymi komunistami. Na początku 1981 roku 10 000 łódzkich studentów podjęło strajk okupacyjny łódzkich uczelni. Domagali sie autonomii uczelni, rejestracji niezależnego zrzeszenia studentów, zniesienia cenzury politycznej w bibliotekach, kierowniczej roli partii  i szeregu innych socjalistycznych praktyk na uczelniach. W wyniku negocjacji z przedstawicielami rządu postulaty studentów po dwudziestu dziewięciu dniach strajku zostały uwzględnione. Podpisano tak zwane porozumienia łódzkie. Radość ze zwycięstwa trwała zaledwie kilka miesięcy. 13 grudnia 1981 roku został wprowadzony w Polsce stan wojenny. Totalitarne państwo wypowiedziało wojnę narodowi, przy użyciu najbardziej brutalnych środków. Wówczas studenci wydziału prawa Uniwersytetu Łódzkiego zorganizowali strajk okupacyjny, zainspirowany przez liderów niezależnego zrzeszenia studentów. Zakończył się on po kilku dniach brutalną pacyfikacją. W 25 rocznicę okupacyjnego studenckiego strajku jego uczestnicyi dzisiejsi studenci, również członkowie NZS - próbują w formie psychodramy wspólnie zrekonstruować strajk, w którym doszło do masakry i prawdopodobnie śmierci studentki. Chcą przekazać sobie "ducha czasu" i "ducha miejsca" tamtej odwagi i poświęcenia. Film jest złożony zarówno z wypowiedzi bohaterów i świadków tamtych wydarzeń, a także archiwaliów i sekwencji inscenizowanych. Aby oddać atmosferę tamtych dni zainscenizowano i sfilmowano kilka trudnych scen zbiorowych (akcja pacyfikacyjna ZOMO na skrzyżowaniu Składowej, Uniwersyteckiej i Narutowicza, z udziałem kilkuset osób, oddziałów wojska i ZOMO, samochodów i wozów opancerzonych; szturm oddziałów ZOMO, które za pomocą pałek i armatek łzawiących rozprasza tłum; wdarcie się ZOMO do gmachów Rektoratu i Wydziału Prawa; inscenizacja brutalnego przerwania posiedzenia uczelnianego egzekutywy PZPR w Rektoracie; interwencja ZOMO w Dziekanacie Wydziału Prawa; dewastacja wnętrza i sprzętów w Rektoracie) a także kilka scen kameralnych - wstrząsających swym przebiegiem i wymową. czytaj dalej