Najambitniejsze dzieło braci Coen dokładna analiza tego dzieła zajęła by bardzo dużo czasu bo co do wielkości ważnych rzeczy do przekazania w tym filmie nie ma wątpliwości. Ja tylko opisze niektóre rzeczy które wybijały się na pierwszy plan w moim odczuciu. Wszystko jest utrzymane w takim klimacie dreszczowca z psychologicznymy wątkami tak naprawde nic nie jest tu łatwe i przejżyste. Filozoficzne podejscie z tym co sie w nas kryje i jak to się rozprowadza na życie są elementy kryminału, czarnej komedii, dreszczowca

- Hotel i miejsce w którym nasz bohater próbuje odnaleść poniekąd siebie jak i wene twórczą jest miejscem wypalonych którzy w tej egzystencji nie potrafili znaleść swojego miejsca (Barton, Charlie, recepcjonista, windziarz) Trafiają do otchłani.Śmierć i zdemaskowanie mordercy było Inspiracją wewnętrzną a raczej wewnętrznym bólem dzięki któremu udaje mu się wreszcie tworzyć

- Bardzo ciekawy motyw z obrazem kobiety na plaży w pokoju Bartona ten motyw można intepretować na różne sposoby poszukiwana oaza spokoju? pragnienie oczyszczenia się ze zmęczonej duszy? Ten obraz to jakby odwrotność obecnej duszy Bartona. Noi ostatnia scena która mówi że spokój został zdobyty.

- Scenografia-głównie pokój hotelowy a jak wiele jest tajemniczości, niepokoju, wewnetrznych sprzeczności co do rozumiewanie egzystencji bo film właśnie też to porusza. Ten pokój to tak jakby jego oddalony, odłączony, zatracony poprzez braku zadowolenia z egzystencji świat.

- Ostatnia scena w hotelu to jest znak że będąc w tej otchłani dość długo staje się kimś na wzór Charliego który także był nierozumiany. Jego fanatyczne podejście doprowadziło do wielu śmierci wielu osób

Film ma bardzo wiele takich smaczków, jest genialny 9/10