"niby widz w naturalny sposób z nim sympatyzuje- to przecież kolejna wrażliwa dusza zniszczona przez sławę i pieniądze, ale jednocześnie w wielu momentach trudno z nim sympatyzować."- sorry za to koślawe zdanie, trochę się zapętliłem;]

On sam się zniszczył. Brał nim stał się znany.

Dokładnie, wkur wia mnie jak ludzie ciągle piszą : sława go/ ją zabiła. Ludzie co przedawkowali lub popełnili samobójstwo skończyliby i tak w ten sam sposób nawet i bez sławy, po prostu będąc sławnym i bogatym fiknęli szybciej.

Święta racja..., ja sam porzuciłem już marzenia o sławie i postanowiłem się zaćpać na śmierć. Nie potrzebuję do tego być czarny, ani malować graffiti.

Można i tak, tyle że to już nie będzie oryginalne i nikogo nie wzruszy, nie będzie szlochających niewiast i krzykliwych tytułów w poczytnych magazynach. Chyba jednak lepiej być znanym, zaćpanym artystą, niż nieznanym nikomu denatem spod płota, choć pewnie z punktu widzenia owego nieboszczyka, to i tak jest wszystko jedno. No ale prestiż, jest prestiż;)

Cześć widzę że jeszcze się nie zaćpałeś na śmierć, to całkiem fajnie ;-)

powiedz kiedy zamierzasz sie zaćpać,może znajdę w necie nekrolog xd

Uważam, że jak na taką tematykę - naprawdę ideowo neutralny film, o ile o tych sprawach można mówić bez mitologizowania.