Już plansza tytułowa filmu udowadnia, że Matt Reeves miał pomysł na ten film. Chcę więcej takich obrazów. Nawiązująca do filmów nori wysmakowana pełna oryginalnych nietypowych dla supermovie kadrów reżyseria to mistrzostwo w swoim fachu. Mroczne ciemne zawsze w połowie czarne kadry to poziom historyczny. Czuć czarne kryminały, „Ojca chrzestnego” i momentami „Łowcę androidów”. Podobnie aktorsko. Cały drugi plan jest wyśmienity. Każdy zmienia barwę ton głosu. Niektórzy kuszą się o naśladowanie Pacino/De Niro (Farrell), Brando (Kenzie). Pod tym względem to bardziej film Oscarowy niż blockbaster. Dano też daje czady gdy w końcu dochodzi do głosu. To poj** jakich mało. Godny następca Jokra. Nawet Turturro dał radę czego się obawiałem. Niestety najsłabiej wypada pierwszy plan. Kobieta kot jedynie wygląda. Patison jako Bruce Waye też się jakoś nie pokazał, ale jako Nietoperz nie ma sobie równych. Swoich poprzedników miałby na heta jak łobuzów z metra. Czuć siłę każdego jego ciosu. Straszy z mroku. Operator specjalnie filmuje go z dołu, aby pokazać jaki jest wielki. Gdy prowadzi auto przechodzą ciarki. To jest BATMAN. Coś wspaniałego. O muzyce nie muszę chyba pisać. Każdy kto usłyszał jej choć kawałek wie że bron się sama. Jednak widzów przyzwyczajonych do papki wybuchów film zawiedzie, ponieważ akcji jest w nim jak na lekarstwo. Scenariuszowo też mogło być lepiej. Film jakby się skończył kilka minut wcześniej tylko by zyskał. Niestety od 2/3 ciągnie się jak „Powrót Króla” po stopieniu pierścienia.