Bieszczady, zima, las na odludziu a w nim baza transportu drewna. Za oknem śnieg po pas, wiatr, wilki i pustka. Na pracę tutaj decydują się tylko desperaci, którzy albo wyszli z pudła, albo uciekają przez karzącą ręką sprawiedliwości. Nie znamy ich imion tylko ksywy: Apostoł, Dziewiątka, Warszawiak, Buźka, Partyzant. Mają dość, bo zużyty sprzęt i brak zaplecza technicznego grożą śmiercią przy zwózce drewnianych pali. Aby zatrzymać ich na miejscu partia wysyła mechanika i aktywistę Zabawę, który za wszelką cenę ma ich zmusić do pracy. Nie pomagają groźby ni prośby, więc został podstęp. Powiódł się.
Na dokładkę żona Zabawy, którą przywiózł ze sobą, za przysięgę zwiezienia jej do miasta i zaczęcia nowego życia, oddaje się każdemu. Odrzuca jedynie "Warszawiaka", który zostanie z Zabawą do końca. Cała reszta zginie próbując zrealizować swoje marzenia.

Film świetny i nie zestarzał się mimo 50-tki. Owszem, realia inne, ale liczą się ludzkie charaktery i emocje, które nie zmieniają się jak zewnętrzne okoliczności. Warto wspomnieć doskonałe teksty i niezapomniane sceny jak choćby ta w Kościele przy trumnie Apostoła, gdy z organów płynie "Bal na Gnojnej". Przejmujące.