Sporo na tym filmie naprawdę zabawnych momentów, aczkolwiek zawsze zostawia on we mnie taki gorzki posmak. I nie wiem czemu ale ilekroć go oglądam przypomina mi się wiersz Herberta "Struna"...

(...)
Chmury aureole mają tak jak święci
My mamy kamyki czarne zamiast oczu
Bliznę po odejściu dobra pamięć leczy
Może zejdą blaski po schylonych plecach

Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam
Wielka jest przepaść między nami
A światłem