Ja jestem zadowolona z seansu; dawka absurdu i klimat Burtona to dla mnie w tym roku pożegnanie lata i wejście w jesienną atmosferę - wyszłam z kina i oficjalnie powitałam nowy sezon.

To, co zwróciło moją uwagę to, że wszystkie wyzwania z jakimi mierzyli się bohaterowie zostały w tak bardzo prosty sposób rozwiązane, że nie dało się odczuć, żeby to rzeczywiście były sprawy życia i śmierci.
Dolores szuka swojego ex, ale w niczym mu w sumie nie przeszkadza w czasie akcji - odnajduje go dopiero na końcu i nie prezentuje żadnego konkretnego zagrożenia, po prostu zjada ją robak. Mimo, że na początku wyglądała na groźną rywalkę to wysysanie dusz w każdej jej scenie już nie robiło takiego wrażenia jak za pierwszym razem.
Chłopak Duch zostaje 'pokonany' jedną pieczątką.
Sam Beetlejuice jest tutaj chyba bardziej hero niż antyhero, ale na końcu i tak jest spławiony przez lukę prawną.
Chyba najciekawiej rozwiązaną sprawą było pozbycie się Roya - przynajmniej nie zniknął od razu tylko został skonfrontowany z prawdą.
Ale jeśli w moim życiu sprawy też mają się tak same pięknie układać po tyn seansie to przymykam oko na ten aspekt i wracam do konkluzji że KLIMAT SUPER
wszystko łatwo