Też wolę takie filmy, tu też widziałam sporo niedociągnięć, ale uwagę do twojej wypowiedzi mam taką, jako oligofrenopedagog i jako córka, której rodzice umarli na raka: ten film jest piękny, a w obliczu raka wielu ludzi staje się lepszych...Naprawdę:))

Pozdrawiam, JoAnna.

Film jest niezwykły . Masz naprawdę przepiękne doświadczenie pomimo ze w sumie bardzo smutne:))).Wiem też że czasami ciężko i nieuleczalnie chore dzieci są wspaniałymi nauczycielami i przewodnikami dla swoich bliskich.

dOKŁADNIE TAK WŁAŚNIE JEST.
cHOĆ PRACUJĘ Z NIEPEŁNOSPRAWYMI DZIEĆMI, MAM WRAŻENIE, ŻE TO JA SIĘ UCZĘ OD NICH, A NIE ODWROTNIE:))

Te Dzieci są na ogół niezwykle wrażliwe i dorosłe . Tu Matka uczyła się życia od swojej córki .Według mnie to była bardzo piękna scena kiedy nastąpiło zrozumienie co dało w efekcie odrodzenie kochającej się rodziny. Dla mnie to było naprawdę prawdziwe i naturalne .

wolałabym uniknąć takiego doświadczenia i żyć w nieświadomości!!

Każdy ma prawo do wyboru własnego życia i doświadczania go w sposób w jaki sam chce. :)

Może i ma niedociągnięcia, ale czy zawsze musimy się skupiać na tej technicznej stronie? Film jest naprawdę bardzo wzruszający. Myślę, że zamiast rozpisywać się o wadach, lepiej dać się ponieść historii.