Bierz forsę i w nogi Ciekawostki

Role

Pierwszy montaż filmu dokonany przez Allena został uznany za nieśmieszny, m.in. przez scenę śmierci głównego bohatera pod gradem kul, w zwolnionym tempie, jak "Bonnie i Clyde". Producenci Jack Rollins i Charles H. Joffe przekonali reżysera, aby rozpoczął współpracę z jednym z najlepszych montażystów Ralphem Rosenblumem. Pierwszą rzeczą, jaką zrobił Rosenblum, było wycięcie krwawego zakończenia, potem zupełnie zmienił konstrukcję filmu oraz ograniczył swobodną narrację Allena. Te starania przekształciły ukończony film w klasyczną komedię. Od tego momentu Rosenblum stał się często wybieranym przez Allena montażystą.

Po raz pierwszy Woody Allen występował w potrójnej roli: scenarzysty, reżysera oraz aktora.

Błędy w filmie

Kiedy więźniowie skuci łańcuchem uciekają przed policją, wspinają się na ten sam nasyp dwukrotnie.

Gdy skuci łańcuchem więźniowie uciekają na rowerach, Virgil jest przykuty pośrodku. Kiedy jednak wchodzą do domu starszej pani, główny bohater jest pierwszą osobą z brzegu.

Kiedy Virgil wycina dziurę w oknie, wózek z kamerą jest za nim, a ekipa oraz widzowie odbijają się w szybie.

Kiedy Virgil idzie w kierunku brzegu plaży, po zjedzeniu jednego kawałka pepperoni, cienie kamery oraz tyczki z mikrofonem są widoczne na jego sportowej kurtce.

Gdy rankiem, w dniu napadu na bank, Virgill (Woody Allen) przechodzi z łazienki do kuchni, pada na niego cień kamery filmowej.

Miejsce kręcenia

Film kręcono w dwóch miejscach w Kalifornii, na zachodnim wybrzeżu USA: San Francisco oraz Więzieniu Stanowym San Quentin, położonym na północ od tego miasta.

Pozostałe

Virgil urodził się w grudniu 1935 roku. Kiedy był jeszcze nastolatkiem, grał na wiolonczeli w orkiestrze marszowej. Mogło to mieć miejsce najpóźniej w połowie lat '50. Samochody powszechnie używane w rzeczywistym okresie kręcenia filmu, są widoczne wszedzie wokół na drugim planie, jak również długie włosy maszerujących chłopców. Większość postaci przez prawie cały film, jest także ubrana w stroje z końca lat '60.

Stu więźniów z San Quentin zostało opłaconych i zagrało podczas sekwencji w więzieniu. Prawdziwa obsada oraz ekipa filmowa byli stemplowani każdego dnia specjalnym atramentem. Tusz ten świecił w promieniach ultrafioletowych, tak aby strażnicy mogli powiedzieć pod koniec dnia, kto może opuścić teren więzienia.

Był to pierwszy powszechnie dystrybuowany film "mockumentary", czyli obraz będący parodią dokumentu.

Zdjęcia kręcono przez 10 tygodni w San Francisco. Allen żartował, że to lepsze miejsce do spędzenia lata od Cleveland, ale w rzeczywistości wiedział, że to miasto ma wystarczająco zwartą zabudowę, aby pozwolić jemu i jego ekipie na wykonanie 87 zmian miejsc kręcenia w ciągu 50 dni. Jego ekipa zdjęciowa wiedziała, że taki napięty harmonogram bardziej pasuje do telewizji, gdzie na co dzień pracuje się do 10 lub 11 w nocy. Jednak Allen ukończył film bez ani jednego opóźnienia, a kilka razy zakończył zdjęcia o 16.00.

Micil Murphy powrócił do więzienia dla roli w filmie. Stał się aktorem po tym jak został zwolniony warunkowo z San Quentin w 1966, po odbyciu kary pięciu i pół roku za napad z bronią w ręku.

Filmowy Virgil Starkwell (jak można się dowiedzieć od narratora na samym początku filmu) przyszedł na świat 1 grudnia 1935 roku. Jest to data urodzin reżysera filmu - Woody'ego Allena.

Był to pierwszy film wyreżyserowany przez Woody'ego Allena. Jego początkowy brak pewności siebie oraz doświadczenia w kręceniu filmów spowodowały, że poprosił on o reżyserię Jerry'ego Lewisa. Jednak Lewis był za bardzo zajęty swoją własną pracą i odmówił.

Film w którym Virgil pokazuje swój gang - "Trout Fishing in Quebec" jest umieszczony w wykazie Rollings and Joffe production, wywórni filmowej która w rzeczywistości pracowała z Allenem.