ale właśnie o to chodzi. Mentalność ludzi jest taka, że zaraz się coś pojawi, wyskoczy. Scena pod sam koniec aż się o to prosi, a i tak nic nie ma. Tylko te krzyki! po za tym sama technika kręcenia filmu była wtedy bardzo nowa . No i właśnie te dwie rzeczy sprawiają, że ten film jest lubiany/doceniany.

Zgadzam się z Szyszką. Prawdziwą wartością horroru jest umiejętność wywoływania strachu bez prezentowania potworów, flaków i innych psycholi-kanibali. Przykładem niech będzie chociażby "Lśnienie" - absolutny fenomen, jeśli chodzi o horror. W "Blair..." też nie ma zbyt wiele krwi (jedynie zęby w zawiniątku), a wrażenie robi.
A jeśli chodzi o to czego tu się bać. Ano, chociażby tych krzyków z oddali w nocy. Albo ogólnej atmosfery zagubienia w lesie. Nie wiem jak przeodważny Schaf, ale ja na miejscu tej trójki straceńców narobiłbym w gacie - chyba, że wiedźma by mi się gwizdnęła, bo miała jakieś ciągoty do majtasów :D

Ciekawe jak Ty byś się zachował na ich miejscu. Postaraj najpierw wczuć się w ich sytuacje, to wtedy poczujesz dreszcz. Nie można siedzieć sobie w cieplutkim fotelu i zajadać się chipsami i mówić: "ale żenada", tylko stworzyć klimat, "przejść" do tego filmu. Jak i z resztą każdego innego.

No dobra, to teraz idąc Twoim tokiem rozumowania jak Ty byś się zachował, gdybyś był na miejscu bohaterów "piły"? Może byś jak ten superbohater uwolnił siebie i jeszcze jakąś dziewczynę a potem się zakochali i mieli razem dzieci? Nie! Robił byś w gacie razem ze mną i każdym użytkownikiem filmweb. Dlatego uważam takie "najpierw się wczuj" za bezsensowne. Nie oglądałem filmu, moja opinia polega tylko na kilku komentarzach, więc niekoniecznie może być trafna, ale jeśli w tym filmie motywem przewodnim jest dźwięk łamanych patyków i jakieś symbole to jest on słaby :)

Na ich miejscu poszedłbym w dół potoku zamiast latać jak naćpana amfą sarna.

Nie no o wiele lepsze jest nap***dalanie w milion zobmiaków z jakiś karabinów maszynowych w których o dziwo amunicja nigdy się nie kończy albo innych tego typu dzid laserowych. No i jeszcze przy tym lejące się hektolitry krwi spływające po ekranie przez cały film. Albo jakieś trupy który wyskakują ze swoją mordą na ekran , ludzie podskakują z krzeseł a potem mówią " Ale ten horror był zaje***cie straszny aż prawie popuściłem ". Nie o to chodzi w horrorach ,ale oczywiście reżyserzy tak robią żeby tylko stworzyć złudzenie strachu które ludzie o dziwo bardzo często to łykają . Eh... w dzisiejszych czasach wcale , ale to wcale nie docenia się horroru i prawdziwego dreszczyku emocji.

Wilku nie przepadam właśnie za takimi horrorami typu Piła ze rąbią sobie nogi i inne głupie filmy. Paranormal Entity,V/H/S, Czwarty Stopień, Demony to jest przykład MOCNEGO horroru, a nie latanie po lesie w którym TAK NAPRAWDĘ nic nie ma

to tak samo jak bym się wybrał na grzyby i bym się zgubił w lesie, a moja podświadomość podsuwa mi że coś się wydarzy i zaczynam krzyczeć bo się boje, a obok przechodzą inni grzybiarze i patrzą jak na pajaca :P

Ale chodzi o to, że oni nasłuchali się legend od ludzi z pobliskiego miasteczka. Dowiedzieli się o psychopacie który porywał dzieci i bezlitośnie zabijał je w swoim domu w lesie. Do tego doszła wiedźma która została zamordowana przez ludzi choć była niewinna. Jak byś się czuł po wysłuchaniu wcześniej tych wszystkich opowieści,a potem był w lesie, w nocy i słyszał jakieś krzyki? To raczej byłoby przerażające. Według mnie dobry horror zostawia coś po sobie w psychice widza jeszcze na dłuższy czas po obejrzeniu. Ja tak na przykład mam, że po dobrym horrorze, będąc w ciemnościach nagle przypominają mi się wszystkie straszne momenty z filmu.

Najbardziej przerażające jest to, co nie jest do końca pokazane, to co pozostawia furtkę Twojej wyobraźni i powoduje że nawet po skończonym seansie siedzisz i myślisz co się mogło wydarzyć.

Dokładnie, pamiętam że po obejrzeniu filmu zastanawiałem się nad ostatnią sceną kiedy Mike stał w kącie twarzą do ściany. Myślałem o tym, dlaczego tak tam stał i co sie mogło wydarzyć. Dlatego właśnie wolę takie horrory niż te w których krew leje się wszędzie a mózg jest na ścianie...

Oj podałeś akurat same slabe tytuły, juź chociażbyś mógł podac paranormal actovoty a nie mockbuster tego horrou

Tu się po części z Tobą zgadzam, gdyż faktycznie wiało nudą, nic strasznego wlaściwie przez cały film się nie wydarzyło i klimatu grozy nie za wiele... Na taką a nie inną ocenę pewnie zaważył fakt, iż wcześniej widziałem takie filmy jak: Paranormal Activity czy REC, które wywarły na mnie bardzo pozytywne wrażenie i trzymały mnie w napięciu. A BWP po prostu jest prekursorem tego gatunku filmowego, który potem został lepiej rozwinięty i bardziej wykorzystany jego potencjał.