Śledząc opinie na tym portalu, jak i na portalach zagranicznych, zastanawiam się czego spodziewali się ludzie po tym sequelu. Jestem fanem oryginalnej pierwszej części, która po obejrzeniu późnym wieczorem, na słuchawkach, wywarła na mnie bardzo pozytywne wrażenie. Jeżeli tak można ująć, klimat i schizy jakie miałem potem. Oczywiście, medium filmowe oddziałuje na każdego inaczej, można by rzec, że historia zatoczyła koło, gdyż pierwsza wiedźma również zbierała skrajne opinie, lecz ciekawa kampania i pewna świeżość found footage, pozwalała jej uzyskać lepsze oceny. Lecz zarówno jeżeli chodzi o pierwowzór, jaki i omawiany sequel dochodzi się do kolokwialnego wniosku, iż kolejna część Wiedźmy z Blair, jest filmem, który można cenić wysoko, lub uważać go za beznadziejny.

Co mnie trochę uderza, to argumenty, które czytam w wielu wątkach, mianowicie pierwszy z brzegu, "po kiego grzyba Lisa weszła do chaty, przecież wiadomo, że szlag jasny ją tam trafi?". Ano w mojej opinii dlatego, że widząc mroczną postać która czaiła się między drzewami, miała wybór: wrócić do lasu, błądzić i ewentualnie dać się zabić, lub pójść za Jamesem i mieć może cień szansy na przeżycie. Średnio przenikliwy umysł, oczywiście pojmie, że oba wyjście są z kategorii "Idź Pan w Ch**" ale wybór bohaterki mnie osobiście nie dziwi. Co do Jamesa i argumentu, że po co on tam lazł itp. to wiedząc, że kierował się motywacją odnalezienia siostry, i oto widzi potencjalny dom, gdzie owa siostra może być, i po tym wszystkim czego doświadczył jego motywacja jest dla mnie adekwatna. Można by powiedzieć zabrnął już tak daleko, że teraz ma się wycofać? Kolejna rzecz to sławny dron i wspinaczka zdrowia na drzewo z rozwaloną nogą. Według mnie dron, który może być dodatkowym źródłem światła, plus może pomoże mi dojrzeć ewentualne, bo ja wiem, światło latarek moich przyjaciół w mrocznym lesie, może być pomocną opcją. Człowiek w sytuacjach zagrożenia, adrenaliny etc. chwyta się z reguły prostych i instynktownych rozwiązań. Chciałbym zobaczyć, jak wielu z nas w podobnej hipotetycznej sytuacji stoi i analizuje, iść dalej, czy może spróbować sobie pomóc takim gadżetem. Kolejny argument, twierdzący, że cała ta wyprawa to poroniony pomysł, bo przecież "minęło 20 lat? Hello? czy siostra Jamesa jest jakąś survivalistką czy inną pustelniczką?". Mam wrażenie, że przy tym argumencie, nie wszyscy oglądali uważnie, gdyż jest jasno powiedziane, że w lesie występują anomalia czasowe i przestrzenne. Oczywiście grupa, nie wie o tym, ale czy wielu z forumowiczów nie biwakowało w lesie? Pewnie zamysł był taki, że oni chcieli sobie po prostu pójść na wycieczkę i może przy okazji dowiedzą się czegoś o siostrze Jamesa. Dla mnie taki argument wystarcza.

Ogólnie rzecz biorąc, mam wrażenie, że ten film wyszedł o grubo ponad 10 lat a może i więcej, za późno. Formuła Found Footage, została dość mocno przeżuta i wypluta już parę razy, ale powiedzmy sobie szczerze, czy sequel mógłby zostać nakręcony w innej konwencji? Mogłoby wyjść kolejne "Book of Shadows", która dało się obejrzeć na rauszu, ale generalnie było skokiem na kasę. Odnoszę wrażenie, że obecna publika bardziej ceni klimat i filmowość takich horrorów jak "Obecność", "Naznaczony". Dla mnie, Blair Witch, fajnie rozszerza mitologie, dodaję wiele smaczków, zostawia kolejne pytania, a czy byłby lepszy jeżeli byłby bardziej kameralny jak część pierwsza? Pewnie wtedy, na forum co drugi wątek miałby temat "Prawie usnąłem", "Ziewałem już po wstępie", "Dobry usypiacz" itp. Nie ma tu złotego środka, i dla mnie droga obrana przez Wingarda i Barretta, jest ciekawa, z poszanowaniem oryginału, rozszerzeniem go, i z trochę innym podejściem tu i ówdzie.

Dziękuję wszystkim którzy dobrnęli do końca mojego wywodu, pozdrawiam mniejszość której film się spodobał, a sceptyków, przy ewentualnym DVD lub seansie w TV, zachęcam do łagodniejszego spojrzenia na owy film, i obejrzenia go w odpowiednich warunkach. Myślę, że odwdzięczy się odpowiednio ;)