Przede wszystkim rzuca się w oczy , że tym, co połączyło Cindy i Deana była chwila, impuls. Brak tutaj dojrzałości, bliższego poznania, przemyślenia, wspólnych planów na przyszłości, wspólnych zainteresowań. Każdy z nich ma swoje racje, swoje wady,jeśli już ropatrujemy kto tutaj zawinił.

On minimalista, wystarczała mu praca malarza, dom, alkohol, ona miała większe ambicje ,oczekiwania, jednak jak można zauważyć sama do końca nie wiedziała czego chciała, podejmowała nieprzemyślane decyzje, które później skończyły się jej rozgoryczeniem, żalem , wiecznym niezadowoleniem. On niby się starał ,ale starał sie w znany, prosty sposób ,nie dążył do jakiś zmian, nowych planów, ona mu jak widać też tego nie ułatwiała, jej ciągłe zniechęcenie ,brak radości z czegokolwiek tymbardziej nie motywowały go.

Postać Cindy drażniła już od samego poczatku, drażnił jej brak refleksyjności, brak zdecydowania, później jej ciągłe niezadowolenie, nie cieszyło jej już nic, to wszystko wpływało na odbiór jej postaci.Rozumiem ją, miała swoje powody, jednak refleksja przyszła za późno. On mimo ,że starał się, kochał ,chciał z nią być , był dobry dla dziecka nie potrafił zrozumieć czego ona oczekuje, dla niego wszystko wydawało się prostsze, po czasie okazało się jak mało ich łączy, że czasem miłość ,zauroczenie to za mało.