Tak mam identyczne odczucia! Na początku filmu, zabawy z kamerą głównego bohatera, trochę psuły mi obraz całości, wydawało się, że film będzie trochę "na wesoło". Jednak już chwilę później sposób ukazania kolejnych interwencji - po prostu miazga! wspaniałe sceny, trzymające w napięciu, bardzo prawdziwe, trochę wstrząsające. A pomiędzy nimi świetnie ukazano "normalne" życie policjantów - ich żony, dzieci, plany na przyszłość.
Tylko na marginesie muszę napisać, że tytuł polskiego dystrybutora jest beznadziejny. Określenie "Bogowie ulicy", nie jest adekwatne, nie obrazuje czym byli naprawdę główni bohaterowie. Przecież oni nie byli wszechwładni, nie chadzali ulicami decydując o życiu i śmierci - byli po prostu policjantami, którzy sumiennie, ale zgodnie z prawem wykonywali swoją pracę. Do tego słowo "Bóg" kojarzy mi się z czymś nieśmiertelnym, nadludzkim - główni bohaterowie byli wspaniali, bo byli bardzo ludzcy - to właśnie jest wielki walor tego filmu.
Zakończenie - zwłaszcza ostatnia scena, ich śmiech, ta scena niemal fizycznie mnie zabolała! Dawno już nie czułam się tak po obejrzeniu filmu, mam teraz takie uczucie pustki!!