Debiutancki obraz cudownego dziecka filmu, Leosa Caraxa, który w okresie pracy nad jego realizacją miał zaledwie dwadzieścia dwa lata. Opowiada on o młodym mężczyźnie, Alexie (Denis Lavant), który rozstał się ze swoją dziewczyną i z tego powodu popada w depresję. Pewnego dnia poznaje aktorkę (Mireille Perrier), która właśnie porzuciła swojego kochanka (Elie Poicard). Oboje próbują się odnaleźć w nowej sytuacji i zapomnieć o okrucieństwie codziennego życia.

"Ezoteryczny Paryż po godzinach szczytu, cichy skwer, a pod latarniami spacerują dziwni goście..." Wśród nich jest Alex (Denis Lavant), niespełniony pisarz i reżyser filmowy, który także - "z dziurawym sumieniem" - samotnie marzy o atrakcjach.

Pewnej nocy spacerując po opustoszałych ulicach Alex przypadkowo staje się świadkiem prowadzonej przez domofon kłótni dwojga anonimowych kochanków. Jego uwagę przykuwa głos Mireille (Mireille Perrier) wypowiadającej na koniec do odchodzącego Bernarda (Elie Poicard) jedno jedyne zdanie: "Już mnie nie kochasz"...