"...nic oryginalnego mi nie wniosła (choć doceniam twórcze podejście do tematu)" widzę pewną sprzeczność, możesz wyjaśnić o co Ci chodzi?

Chodzi mi o to, że Gilliam, jako przedstawiciel kina autorskiego, niewątpliwie starał się ubarwić fabułę pewnymi osobistymi zagrywkami (momentami sceny wydawały się jakby przerysowane), choć w ogólnym podsumowaniu "Brazil" nie wydał mi się filmem, który porażałby swoją oryginalną wizją krytyczną wobec pewnych instytucji społecznych (a taka wizja na przykład była dla mnie obecna w "Wystarczy być" Ashby'ego i jeszcze jakieś filmy by się znalazły). Może po prostu za wiele oczekiwałem od samego podgatunku, w jakim osadzono "Brazil", nauczony własnymi preferencjami literackimi. Trudno mi jednak odmówić prób twórczego obrysowania fabuły, tak jak to miało miejsce w innych filmach, nawet jeśli mi się nie podobały (patrz: "Parnassus", by nie szukać daleko). Czyli, jest jakieś odrealnienie w tych filmach, próba zestawienia twardej rzeczywistości z rzeczywistością bajkową (taką, jaka chcilibyśmy, aby była, a przynajmniej tak odbieram niektóre filmy Gilliama dotychczas obejrzane). Podobnie, "Brazil" - niby antyutopijna rzeczywistość przesiąkająca człowieka do krwi i kości, z drugiej strony jakaś wysublimowana chęć odejścia w sferę niezealizowanej rzeczywistości (patrz: choćby wątek miłosny). W tej kwestii nie mogę odmówić pewnej oryginalnej wizji autorskiej, choć bardziej skupiłem się na tym, jak krytykuje społeczeństwo reżyser, a tu specjalnie oryginalności nie dostrzegłem, było to jakoś rozmyte, płaskie, rozbite na wielowątkowe przeżycia bohatera. Mam nadzieję, że już jaśniej napisałem nieco. Pozdrawiam.

Ok, rozumiem. Nie zgadzam się, ale wiem o co Ci chodzi. Pozdrawiam