Bullit mógłby posłużyć jako wzorzec PR- omawiamy na zajęciach. To póki nie wiesz, że to "ten" Bullit" masz mieszane uczucia. Może się podobać, ale nie koniecznie. Mój kolega, znawca kina, stwierdził nawet, że to jedena z tych kiczowatych historyjek, dopóty na spotkaniu klubu dyskusyjnego nie uświadomili go o wielkim znaczeniu filmu dla historii kina i o jego "kultowości". Zmienił zdanie, nawet kupił mi plakat.
Pierwsze wrażenie nie wypada najlepiej. Można powiedzieć o nudzie. To zależy co kto lubi. Muzyka nie powala, a dialogi, no cóż, proste bez żadnych filozoficznych wzniesień. Obawiam się, że tak miało być, film miał być prosty jak Mustang, kttórym jeździ nasz bohater.
Widzimy prostą historię "gliniarza" będącego jednym z tych, którym wolno więcej. Doszukamy się pewnej psychologi. Poznamy go prywatnie, ale nie zadużo.
I to tyle i aż tyle. Na tym polega jego kultowość. Na prostocie. Na ujęciach kamery, na umiejętnym eksponowaniu kluczowych elementów takich jak samochód. Doskonały dodatek, który trochę przerósł swoje znaczenie.
Nie musi się podobać, na pewno nie jest fajny, ale czy lubimy takie rzeczy?

Pozdrawiam