Clara:
1. w clubie go go tańczy w szpilkach, a ucieka w sportowych (chyba, że zdążyła się przebrać w międzyczasie),
2. w nowym mieście od razu wie, gdzie w wesołym miasteczku znaleźć sobie przytulne miejsce do przyjmowania klientów,
3. przez ponad 200 lat nie uczy się niczego nowego,
4. jako młoda dziewczyna uprawia coś na plaży (ciekawe, co jadalnego może wyrosnąć na takim piasku),
5. po tym jak zostaje wykorzystana w burdelu, nie stara się z niego wydostać (nie mogła wrócić na plażę i uprawiać dalej?),
6. poznaje nowego faceta, zgarnia dziewczyny z ulicy i raz-dwa urządza nowy burdel w mieście, co nikogo nie dziwi,
7. sypia z Ruthvenem, ale nie łapie syfilisa ;) córka ma za to sporą szansę ;)
8. kradnie mapę i będąc jedną nogą w grobie (choroba płuc), dociera na wyspę i wspina po skałach,
9. całe życie ucieka przez bractwem, a na końcu zostaje z jednym z braci, który ją chyba cały czas kochał i chciał chronić i ją i córkę (naciągane).

Eleanor:
1. pisze opowiadanie ni z gruchy ni z pietruchy i nagle wszyscy w to wierzą,
2. mówi, że wszystko pamięta (przy okazji gry na pianinie), ale bez mapy na wyspę nie dotrze ;)
3. prawie wykańcza Franka (super motyw z tą pociętą ręką) i niby ją pociąga, ale aż ją świerzbi, żeby go wyssać,
4. stosuje eutanazję w przypadku staruszków, ale Franka zamienia w wampira (no dobra, chłopak ma jeszcze trochę życia przed sobą).

Film mi się podobał bo ma swój klimat, no i Frank miejscami tak brzydki, że aż piękny. Ciuchy Eleanor i Franka miejscami jak z XIX wieku ;)
Niestety do „Wywiadu z wampirem” duuużo brakuje, może dlatego, że „Wywiad…” to ekranizacja dobrej książki? Motyw z przecinaniem skóry na szyi paznokciami ten sam, ale przebywanie w słońcu, chodzeniem do szkoły itp. rodem ze „Zmierzchu” ;)