"Córka górnika" to biografia Loretty Lynn, jednej z najsłynniejszych (i najlepszych) piosenkarek country. Chociaż przyznam się, że mi to nazwisko nie jest znane - zapewne dlatego, że nie gustuję w takiej muzyce (ale potrafię ją docenić). Film trwa ponad dwie godziny. Przez pierwszą połowę obserwujemy kilkunastoletnią Lorettę gnieżdżącą się w małym domku z rodzicami i licznym rodzeństwem. Ojciec ciężko pracuje jako górnik, matka haruje w domu, a Loretta musi opiekować się braćmi i siostrami. Sytuacja nie jest za wesoła, ale rodzina wydaje się szczęśliwa. Wkrótce jednak jej harmonię burzy pewien młodzieniec, w którym Loretta zakochuje się ze wzajemnością. I chociaż dziewczyna ma dopiero trzynaście lat, biorą ślub, a niebawem też przeprowadzają się do wielkiego miasta. Kilka lat później Loretta rozpoczyna swoją drogę na szczyt...

Film Michaela Apteda - mimo że nieźle wyreżyserowany i napisany - byłby tylko jeszcze jedną zwykłą hollywoodzką biografią, gdyby nie kreacje aktorskie. Tommy Lee Jones w roli męża piosenkarki jest jednocześnie bardzo sympatyczny i odrażający. Wprawdzie to żaden sadysta uwielbiający bić kobiety - w gruncie rzeczy widać, że bardzo kocha żonę - ale parę grzeszków ma na sumieniu. Jednak to nie on przykuwa największą uwagę. Prawdziwą gwiazdą tego filmu - dosłownie i w przenośni - jest wspaniała Sissy Spacek jako Loretta Lynn. Ta postać wypada może dosyć blado przy Carrie z filmu Briana De Palmy, Pinky z "Trzech kobiet" Roberta Altmana czy Rose z "Prostej historii" Davida Lyncha, lecz Sissy naprawdę pokazała klasę. To, co zrobiła ze swoją bohaterką nie da się opisać - z gracją i niezwykle naturalnie pokazała dojrzewanie i przemianę swojej bohaterki z małej, wystraszonej dziewczynki, poprzez dobrą żonę i matkę, aż do wielkiej gwiazdy nie zawsze radzącej sobie ze swoim nowym życiem. Oscar, który otrzymała za tę rolę w pełni jej się należał. A do tego ten głos! Coś cudownego! Sissy sam śpiewa tutaj wszystkie piosenki i robi to wspaniale. Z powodzeniem mogłaby zająć się muzyką...