"California" z 1977 roku to jeden z ostatnich spaghetti i jednocześnie jeden z takich, które mi się bardziej spodobały. Przede wszystkim historia jest jak na realia gatunku nadzwyczaj sensowna przepełniona nostalgią oraz smutkiem. Akcja filmu zaczyna się po zakończeniu wojny secesyjnej, kiedy to żołnierz konfederacji Willy Preston dosyć nachalnie przyłacza się do drugiego, który niechętnie odpowiada na pytania dotyczące własnej osoby. Konfederatów (wśród są nich są bowiem ludzie poszukiwani listami gończymi) pomimo zakończenia wojny tropi grupa łowców nagród. Dwóm bohaterom udaje się uniknąć spotkania z nimi. Wędrują stopniowo się zaprzyjaźniając i zbliżając do rodzinnej farmy Willy'ego. Pierwsza połowa filmu zawiera mało akcji, potem jednak następuje nagły zwrot, który sprawia, że jeden z bohaterów zostaje zmuszony do zdecydowanych działań. Postać tajemniczego żołnierza kreuje tutaj Giuliano Gemma i jest to prawdopodobnie jedna z jego lepszych ról, dojrzała i odpowiednio rozegrana emocjonalnie. Miguel Bose grający Willy'ego wypadł całkiem nieźle. W małej roli pojawił się także William Berger - weteran spaghetti westernów. Muzyka jest raczej stonowana i spokojna, pasuje do opowieści. Poza tym film został nakręcony w ciekawych lokacjach i zdjęcia można zaliczyć na plus. Sceny bijatyk zrobione zostały solidnie. Western ten również rozwija w znacznym stopniu psychologię bohaterów i ukazuje kondycję społeczeństwa po wojnie secesyjnej. "California" wg mnie dobrze obrazuje zarówno negatywne strony życia na Dzikim Zachodzie jak i zmierzch spaghetti westernów.