Obawiałem się po zwiastunach, że będzie to przesłodzona bajeczka tylko i wyłącznie dla dzieci. Jednakże nie pasowały mi do tego przeczucia dwie osoby. Reżysera i głównego bohatera - dorosłego. Więc zdecydowałem się pójść do kina i.... jestem bardzo zadowolony, że nie zostałem w domu.
"Charlie.." jest pięknym bardzo malowniczym, marzycielskim i wizjonerskim filmem. Jest tu trochę słodyczy, ale i gorzki smak pojawia się często. Chwilami śmieszy do łez, a chwilami wzrusza. Tak dla równowagi.
Depp - jak zwykle rewelacyjny, stworzył jedną z najdziwniejszych postaci filmu od osatnich kilku lat. Jego Willy Wonka jest sympatyczny dziwakiem zakochanym w słodkościach. Trochę strasznym ale mającym w sobie pewien urok. Tę postać nie mógł zagrać nikt inny niż Depp.
Rewelacyjna, trochę dziwaczna, chaotyczna i ekstrawagancka muzyka Dannego Elfmana uwypukla cały film, dodając mu magii i niezwykłości.
Fantastycznym pomysłem są nawiązania do kilku filmów m.in do Odysei Kosmicznej, czy np. takie sceny jak ta z flagami w tle małego Wonki. Trochę drastycznym pomysłem było usuwanie młodych bohaterów po odwiedzeniu każdego nowego wspaniałego pomieszczenia fabryki. Ale dzięki temu film nie jest monotonny i nie wlecze się w nieskończoność.
Szkoda mi trochę tylko, ze tak mało w "charliem.." widać było Heleny Bonham Carter i samego Charliego czyli Freddiego Higmore'a. Ale za to mamy Deppa, któremu należą się wielkie oklaski.

Kończąc, film jest dziwny, trochę specyficzny. Ale przecież takie są filmy Burtona. Łączy w sobie m.in. słodziutką bajkę z happy endem, czarną komedię, musical i troche nawet dramat. Jednak to wymieszanie gatunków nie razi. Wszystko to pasuje do siebie czyniąc z Charliego idealne dwie godziny bardzo dobrej rozrywki.
9/10.