Film składa się z dwóch części. Akcja pierwszej rozgrywa się w XVII-wiecznych Włoszech w obozie kanibali. Akcja drugiej toczy sie we współczesnych Niemczech Zachodnich. Jej bohaterem jest młody mężczyzna, syn przemysłowca, który odczuwa erotyczny pociąg jedynie do świń.



"Chlew" Piera Paolo Pasoliniego to film na swój sposób piękny, w kórym to co nieprzyjemne czy wręcz obrzydliwe zostaje osłabione przez swą metaforyczność. Nie jest to bowiem naturalistyczny film o kanibalizmie i zezwierzęceniu, lecz typowy utwór Pasoliniego, który w specyficzny dla siebie sposób mówi o niewinności, winie, pokucie, ludzkiej izolacji, relacjach pomiędzy zasadami rządzącymi społeczeństwem a ludzką wolą...

Historia wzajemnego szantażu dwóch niemieckich przemysłowców stanowi tu tło dla prowokacyjnej, obrazoburczej krytyki kapitalizmu. Zobaczymy tutaj morderstwa, odcięte głowy, kanibalizm i zoofilię, a najbardziej „ludzkimi” postaciami w tym filmie wydają się być właśnie świnie. Ten ponury film jest krzykiem rozpaczy człowieka, nie akceptującego świata, którym rządzi wyłącznie chęć zysku.