Po znakomitym "Pół serio" pełen dobrych fluidów poszedłem na "Ciało".
I nie zawiodłem się choć na liście dyskusyjnej nie brak głosów malkontentów.

Podstawowe nieporozumienie to traktowanie filmu z byt serio.
Autorzy ani na moment nie starają się nas przekonać, że przedstawiona historia jest prawdziwa czy prawdopodobna. Wręcz przeciwnie cały film jest zrobiony z wielkim dystansem, a autorzy umiejętnie łączą komedię, z elementami filmu szpiegowskiego, thrillera tworząc błyskotliwy pastisz.

Cała historia jest tak zakręcona, że nie da się ją opowiedzieć.
W pociągu z Krakowa do Sopotu drobny złodziej Goldi dosiada się do dobrze ubranego mężczyzny. Ten okazuję się być martwy. Nie chcąc ściągnąć na siebie policji udaje, że jego towarzysz podróży jest zmęczony i śpi. Reszta filmu to już pozbywanie się zwłok przez kolejnych bohaterów. Retrospekcje odsłaniają kolejne wątki niczym w "Pulp Fiction"

Każda rólka w tym filmie stanowi dla widza znakomity kąsek. Co ciekawe wcale nie brylują tu gwiazdy jak Zamachowski czy Królkiewicz ( na to jego rola jest zbyt statyczna Hi Hi ) ale mniej znani aktorzy. Na szczególne uznanie zasługuje zwłaszcza Tomasz Karolak jako Goldi który przyćmił nawet Zamachowskiego grającego Dizla.

Po znakomitym "Pół Serio" duet Saramonowicz, Konecki i tym razem nie zawiódł. W przeciwieństwie do ostatnich komedii Machulskiego "Ciało" ustrzegło się dosadności i prób rozśmieszania widza na siłę. Jest to film błyskotliwy finezyjny i bynajmniej nie miałki !
A wiele tekstów z tego filmu ma szansę na długi żywot, jak choćby przeplatające się przez pół filmu dyskusję kto jest ojcem kangurzątka z "Kubusia Puchatka"