Film Wyświetlany podczas festiwalu Młodzi i Film w Koszalinie. Film opowiada historię, którą przed ponad siedmioma laty żyła cała Polska - tragicznej wyprawy w Tatry tyskich licealistów.
Nie jest to, co sama producentka podkreśliła w poseansowej dyskusji, film katastroficzny lecz dramat ukazujący ludzkie przeżycia i towarzyszące im emocje. A emocje w filmie są skrajnie różne - od ekscytacji, radości ze spełnienia marzeń, po ból, rozpacz, cierpienie po stracie najbliższych. Scenarzyści podjęli się trudnego zadania przedstawienia historii powszechnie znanej, więc, tylko teoretycznie, nie mogącej widza zaszokować. A jednak - udało się stworzyć obraz przejmujący swoim realizmem, intrygujący, skłaniający do refleksji i do zadania sobie pytania - "czy tak musiało być?" Należy pochwalić również warsztat reżyserski debiutującego przecież p. Pstronga oraz grę aktorską (przede wszystkim p. E. Olszówka, M. Perchuć i M. Banasiuk, którzy wcielili się w role głównych bohaterów).
Tym co najbardziej jednak ujęło mnie tego festiwalowego poranka była dyskusja z obecnymi w Koszalinie rodzicami jednej z ofiar tej tragedii. Czym innym są bowiem emocje choćby najrzetelniej oddane przez aktorów na ekranie, czym innym widziane na żywo emocje pierwowzorów przedstawianych postaci. Dopiero ta rozmowa uświadomiła mi ile łez musiało upłynąć aby mógł powstać ten film, ile i tak ledwo zabliźnionych ran trzeba było ponownie rozdrapać, ostatecznie ile wymagało to odwagi. Słowa tych dobrych, ciepłych ludzi wzruszyły wszystkich do łez. Nie wiem czy dotrą do Państwa te słowa, z pewnością nie jest to odpowiednie miejsce ale chciałbym powiedzieć, że dają Państwo wspaniałe świadectwo, że razem można stawić czoła największym tragediom i nie dać się przez nie zawładnąć. Wyrazy najgłębszego szacunku.