podobnie jest w tym przypadku. swietnie stworzona postac cleo/ flory. wiarygodna, naturalna, gleboka, zywa. odczuwalem ogromna przyjemnosc estetyczna patrzac na nia.swietnie ''skrojona'' postac.

dramat egzystencjalny bohaterki zostal ujety lekko (doslownie), z duza prostota i wyczuciem. subtelnie poruszane kwestie moralnosci, niby przypadkiem, w trakcie zwyklej pogawedki, spaceru, przejazdzki.
bardzo silnie zaakcentowany jest natomiast kobiecy punkt widzenia. intryguja rozwazania na temat sposobu w jaki kobieta jest postrzegana przez otoczenie.
i ten klimat paryza...
To me, this is a movie about looking on the bright side of life... from the point of view of someone who isn't. (komentarz niejakiej sary34 z usa). lepiej bym tego ujac nie potrafil.

''Te dwie godziny są okresem w którym dokonuje one przewartościowania swojego dotychczasowego życia.''
nie wydaje mi sie ze w 2 h mozna przewartosciowac swoje zycie. po prostu bohaterka postawiona pod sciana zaczyna miec watpliwosci i zaczyna odczuwac potrzebe zmiany. jedyna istotna zmiana jest otwarcie, albo moze lepiej, zainteresowanie sie innymi ludzmi, co wspaniale zarejstrowala kamera.

apropo katharsis to jest to spore naduzycie

warto!