Okno na podwórze, Szósty zmysł plus Widmo- na przykład tak można określić ów fil. Oczywiście z zaznaczeniem iż do każdego z wymienionych- daleko mu (najbliżej do 6 zmysłu, niestety). Niby zgrabne, ale to wszystko już było, a Ford ...cóż... chyba się stara, tylko że...Jego postać, moim zdaniem, jest źle napisana- i tu tkwi wina, a nie w jego grze. Bowiem dlaczego jest skonstruowana od razu tak antypatycznie? Drętwy, zakompleksiony na punkcie ojca i pięknej żonie poświęcający stanowczo za mało czasu. M.P. piękna- w scenie gdy wciela się w nią zamordowana- ma wiele z Kocicy z Batmana. Wspaniale, a jednak niewiele zmienia to. Wielka szkoda że zmarnowano potencjał tak wspaniałego duetu;
Podoba mi się połączenie świata realnego ze światem duchu, w pełni akceptuję ratunek Claire przez kochankę jej męża... tylko...nie wiem jaki to właściwie gatunek. Nie lubię szufladkowania, ale w tym wypadku chyba twórcy bardzo nie wiedzieli co stworzyć. Połączenie horroru z psychologią ? Tylko dlaczego w tak mało interesujący sposób? Historia nie jest zła i mogło ją obronić położenie większego nacisku na postaci. Niestety- mimo Forda, Spencer jest tak topornie przedstawiony że nie pomogą te cudnie ironiczne uśmiechy Indie'go.
Zemeckis spisał się na medal w Miłość, szmaragd i krokodyl. I nadal ów film pozostanie mym ulubionym, w jego dorobku. Jak rozmiłowuję się w mrocznym klimacie, to uważam że Miłośc pod względem klimatu bije Co kryje prawda na głowę. I duet jakiś bardziej kompatybilny!