Nikomu nie życzę tatusia jakim był Cooper Tilson. Ojciec dwojga dzieci nie potrafiący zapewnic rodzinie bezpieczeństwa. Przerażony jakimś miejscowym rzezimieszkiem, bał się mu postawić na drodze gdy ten terroryzował jego bliskich. Sikał na widok węży, swoją postawą nie dał dzieciom poczucia ochrony. W barze nie zareagował gdy Doyle bił kobietę, a w czasie rodzinnego obiadu pozwolił się zwymyślać i ustąpił z miejsca konfrontacji, podobnie przy piciu wódki. Nawet ostatnia scena nie należała do niego. To błyskotliwa żonka podsunęła pomysł użycia liny. Nie przypomina mi się moment by Cooper choć raz choćby dotknął napastnika. Taka bierna postawa gościa bez jaj strasznie razi w tym filmie i osłabia postać czarnego charakteru, bo wystarczyło mu tylko raz pokazać, że ma się jaja...