Otóż to. Dodatkowo historia mocno oderwana od rzeczywistości. Wyidealizowany do bólu obraz migrantów i ich przemytników, wszechogarniająca ckliwość, oficer policji tknięty odruchem litości... Oj nie, takich filmów to ja nie chcę oglądać.

Domyślam się, że ani ty, ani założyciel tematu filmów Kaurismakiego raczej nie znacie...

PS To nie zarzut!

Gdybym znał filmy Kaurismakiego, czy moja ocena "Człowieka z Havru" byłaby inna? Śmiem wątpić. Są ludzie, którzy uważają się za znawców sztuki i zachwycają się obrazem "Pomarańczowe, czerwone, żółte". Co więcej, uważają go za najlepszy (sądząc po cenie) obraz na świecie. Cóż, ludzie często działają na zasadzie "miliony much siadają na g..., a przecież miliony nie mogą się mylić". Smutne, ale prawdziwe.

Nie wiem czy ocena byłaby wyższa, ale nie o to mi chodziło. Rzecz w tym, że gdybyście znali kino tego pana, to nie narzekalibyście na to wolne tempo, oderwanie od rzeczywistości, ckliwość (choć nie "wszechogarniającą" ;)) czy pewną archaiczność tego świata (samochody, meble, różne inne sprzęty), bo to wszystko to charakterystyczne elementy jego filmów, obecne w niemal każdym jego dziele. Oczywiście, że nie każdy to kupi (sam się długo do tego kina przekonywałem), ale narzekać na to to jak narzekać na wulgarność w filmie Tarantino :)

BTW: nie rozumiem co ma ten obraz ("Pomarańczowe, czerwone, żółte") i kino Kaurismakiego do wspomnianych "milionów much". Przecież i jedno, i drugie jest własnie jak najdalej od sztuki masowej, do której ciągną te miliony...