Najpierw widzimy typowe wnętrze rakiety z lat 50-tych, gdzie mamy trochę analogowych wskaźników, woltomierzy, itp, ale za to mają grawitacją na pokładzie ;)
I jest więcej gaśnic, niż w polskim sejmie :D
Po awaryjnym lądowaniu nic się nie dzieje, najpierw płyną po marsjańskim bagnie, potem z pół godziny idą podziemną jaskinią, a potem... idą kolejne 20 minut po pustyni.
Zero jakiś zdarzeń, tylko w kółko rozmawiają...
Gdy w końcu spotykają tytułowego Czarnoksiężnika, to... tylko z nim rozmawiają, bo On to tylko projekcja na ekranie.
Obejrzałem do końca tylko dlatego, że zawsze staram się tak zrobić, by ocenić cały film.
Nie warto tracić na niego tych 77 minut, lepiej obejrzeć inny retro SF, bo niektóre są całkiem dobre z ciekawą fabułą.