Dwuipółgodzinna wersja filmu robi wrażenie pospiesznie przyciętego serialu (ponoć wersja serialowa ma coś jak 6 godzin), bo wątki się rwą jak mokra gazeta, nic do siebie nie pasuje. Bez znajomości tekstu (i to na świeżo) ten film się zupełnie nie broni. Może serial tak, nie wiem. Film do oglądania wyłącznie tuż po lekturze, bez tego nie ma sensu.

Co do reżyserii i obsady, to uznałbym za mocno dyskusyjną - Castorp, człowiek dystyngowany i opanowany, tu jest rozwrzeszczanym histerykiem. Chociaż dobrze oddany jest ten jego Bildung - pod koniec wygląda wszak zupełnie inaczej niż na początku. Rola Settembriniego, postaci dość wielowymiarowej w oryginale, tu jest zrealizowana jak jakiś wodewilowy pajac z chronicznie wybałuszonymi gałami, makaroniarz z taniej komedyjki. Z kolei Aznavour jako Naphta przekonuje, Mme Chauchat też jest odpowiednia do mego wyobrażenia tej postaci.