Miałam dziś dzień wyjątkowej tęsknoty za moim św pamięci Tatą. Trafiłam na ten film zupełnym przypadkiem, z braku tak zwanego laku. Film sam w sobie super, ale scena, w której główny bohater godzi się na trzecie dziecko, (a co za tym idzie, wszyscy wiemy), wywołał fontannę łez, a późniejsza scena z dzieciństwa na plaży to już był łzawy ocean.
Zastanawia mnie jedynie dlaczego ojciec nie rzucił ćmikow już po urodzeniu się dzieci. Przecież mówi, że zaczął palić przed ich urodzeniem, wiec nie chcial sie cofac do tego czasu, co nie oznacza, że od początku miał raka.