Heh...Tytuł filmu jest niepełny. Powinno być „Czego pragną kobiety w korporacjach”. Znam wiele kobiet. OK, myślą o mężczyznach, męskość, delikatność, młodość, dojrzałość itp. to się podoba, ale... Ten film o tym nie mówi. Główny bohater gra przytulaśnego, wyrzeźbionego faceta ale to jest typ pożądany w korpo. Nic ciekawego. Przecież żadna normalna kobieta nie myśli poważnie o takim gościu inaczej niż o obiekcie seksualnym. Wiadomo że typ jest taki bo nie męczy go codzienność. Ich choroby w filmie to katar i zbyt słone łzy. Dzieci dorosłe, na głowę nie wchodzą. No wiecie... tacy ludzie by osiągnąć taki wizerunek, takie życie muszą niszczyć innych, tych z rodzinami, marzeniami itd. Ja tego przesłodzonego gniota nie kupuję a główna aktorka nad którą niektórzy się tak rozpływają to przypomnę że gra zawsze osobę stereotypową, nawet w filmie widać że pani z korpo ma w poważaniu normalnych ludzi. Ona zawsze wymyśla fajne rzeczy, reszta gruba, brzydka jest zerem a ona przy promowaniu koncerniaków jest best from the best. Może to dobrzy ludzie ale niestety te filmy były bardzo mocno nacechowane negatywnymi przekazami. Co myśli młody człowiek patrząc na nich? To jest prawda, miłość współczesna itp. No nie... to jest miłość w korpo. Raczej rzecz niemożliwa.