A miejscami zwyczajnie bezsensowny. Żyrandol spada od głośnych basów? Na salę pełną ludzi (którzy nota bene tańczą taniec synchroniczny do muzyki, który pierwszy raz słyszą), ale nikogo nie trafia. Oczywiście oskarżają dziewczynę, bo wszyscy domyślili się, że to przez głośną muzykę spadł żyrandol. Do prywatnej rezydencji bardzo sławnych ludzi można bez większego problemu dostać się przez mur? Z budki telefonicznej zadzwonić do hrabiowskiej rodziny?
Bohaterka popycha do wody jakiegoś lalusia, wszyscy co siedzą w promieniu 300 m to widzą (nie wiem jakim sposobem), nagle wyskakuje tatko, zabiera dziewczynę na motor i nie wiadomo, czemu uciekają przed dziennikarzami, mimo, że wcześniej pozwalali robić sobie kupę zdjęć. Dziewczyna, tylnym wyjściem od ulicy, gdzie może wejść każdy dostaje się na wybieg pokazu mody, w zwyczajnych ciuchach, i zaczyna się wyginać. A "kawalerom" to się piekielnie podoba i rzucaja w jej stronę kiepskie komplementy. Ech. Nie wymieniam dalej.
Rozśmieszyła mnie tylko jedna scena. Jak Collin Firth tańczył przed lustrem w skórzanych spodniach.
Bardzo dobra postać Iana. Naturalna i zabawna. Inne postaci są sztuczne i przekłamane, a film baaardzo przewidywalny. Zapewne, komuś się spodoba, taki prosty, kolorowy filmik, ale jest masa lepszych, nie tak bardzo wydumanych. mam wrażenie, że scenariusz napisała ośmiolatka. Albo był napisany dla ośmiolatek. Nie mam pojęcia, dlaczego ma ocenę "bardzo dobry".