Obejrzałem ten film wczoraj w nocy. To jest dobry film, ALE dla ludzi którzy nie za bardzo lubią myśleć i analizować to, co oglądają, a raczej skupiają się na samych wrażeniach estetycznych, związanych np. z dźwiękiem czy pięknymi krajobrazami / zdjęciami. Ja - wymagam, żeby film stanowił: spójną, wciągającą całość... Recenzja niezła. Kilka zdań trafiło w punkt. Zgadzam się, że to obciach, iż ten film został nominowany do Oscara. Zwrócę uwagę tylko na dwie sprawy. Temudżyn jedzie do swojego przyjaciela, aby ten pomógł mu odbić panienkę. Ten się zgadza, bierze swoich wojów, wszystko się udaje, po czym Temudżyn zachowuje się jak ostatni ch.j - bierze połowę wojowników przyjaciela i sobie z nimi nad ranem odjeżdża (gdy przyjaciel jeszcze śpi). Nie wiem, może ja to źle zrozumiałem (???), ale sytuacja jest tak niedorzeczna, że po prostu się w głowie nie mieści. Czy chcielibyście się zaprzyjaźnić z takim frajerem i zdrajcą? Druga rzecz. Temudżyn opuszcza żonę i nagle, zaraz, dochodzi do wielkiej bitwy (pod koniec filmu). Czyli że głównemu bohaterowi udaje się z niedawnego niewolnika nagle przeistoczyć w wielkiego wodza. Ktoś, kto całe życie miał jakieś straszne kłopoty, nagle zgromadził pod swoim dowództwem tysiące żołnierzy. Tak jak zauważył autor recenzji - moment przejścia to jest po prostu jakaś "magia". Natomiast jedynie wątek miłosny, owszem - za bardzo rozbudowany, - miał w tym filmie sens, chociaż też nie zabrakło "dziwności". Mianowicie - facet jest w niewoli, w klatce, długi czas, je gołębie i śmierdzi, po czym od razu po powrocie do domu - idzie z żoną do łóżka. Nie zrozumiałem też. np. jak to możliwe, że jego żona spółkuje z jakimś kupcem pustynnym, a w następnej scenie ma od razu kupe pieniędzy na wykupienie męża z niewoli, jest bogata? Podsumowując, cały ten film jest dziwny a Mongołów wcale nie polubiłem. Raczej przypomniała mi się choroba noworodków, która się chyba nazywa: mongolizm. Mówiąc w skrócie: WHAT THE F..K?