Film nakręcony na podstawie reportażu Hanny Krall to opowieść o latach II Wojny Światowej - czasach lęku o własne życie, holokaustu, kolaboracji, miłości i śmierci.
Młode małżeństwo Jan i Barbara ukrywa Żydówkę Reginę. Ponieważ ich przyjaciel, policjant Jodła - często ich odwiedzający - jest kolaborantem, Regina musi się ukrywać w szafie. Okno oznacza dla niej śmierć. Po pewnym czasie między nią a Janem rodzi się uczucie. Regina zachodzi w ciążę. Aby nikt z miasteczka nie podejrzewał obecności obcej kobiety w domu Jana, Barbara - mimo że początkowo chciała zadenuncjować "obcą" - przychodzi jej z pomocą i "udaje" ciążę.

Małe miasteczko w okresie okupacji niemieckiej. Bezdzietne małżeństwo, Barbara i Jan, ukrywa w swoim domu Żydówkę. Wkrótce dziewczyna zachodzi w ciążę. Ojcem jej dziecka jest Jan. Barbara, aby cała sprawa nie wyszła na jaw wkłada poduszkę pod sukienkę i udaje ciążę. Na świat przychodzi Helusia, która uważa, że jej prawdziwą matką jest Barbara. Adaptacja dwóch opowiadań Hanny Krall, przygotowana przez Cezarego Harasimowicza, a następnie wzbogacona niezwykłą wyobraźnią Kolskiego. Pasjonujące spotkanie kilku wspaniałych indywidualności twórczych w projekcie filmu o niezwykłych splotach żydowsko-polskich losów.

Jan i jego żona Barbara bezskutecznie starają się o dziecko. Wkrótce wybucha II wojna światowa. Małżonkowie ukrywają w mieszkaniu żydówkę, wdowę Reginę. Między nią a Janem rodzi się wzajemna fascynacja. Wreszcie dochodzi do zbliżenia, w wyniku którego kobieta zachodzi w ciążę. Upokorzona Barbara zaczyna udawać, że również spodziewa się dziecka. Odbiera Reginie niemowlę.

Ona - Barbara i On - Jan. Małżeństwo. Wydaje się być szczęśliwe. Oboje pragną mieć dziecko.
Nie mogą mieć. Pojawia się żydówka - Regina, która chce ukryć się przed niemieckim Gestapo.
Zostaje przygarnięta, ale prawie całe dnie i noce spędza w szafie - Daleko od okna.
Hanna Krall w niesamowity sposób przedstawia losy bohaterów, których wydarzenia oparte są na faktach.
Pewnego dnia Regina zachodzi z Janem w ciążę. Losy się komplikują. Barbara odbiera dziecko - Helusię - Reginie
bez pytania tej o zgodę. Żydówka nie może już dłużej wytrzymać w tym domu, postanawia uciec do Hamburga.
W filmie tym spotykamy się z dylematem moralnym. Z jednej strony żal nam Reginy, która nie ma możliwości
wychowania swojej córeczki, z drugiej strony zdajemy sobie sprawę z tego, jak ciężko jest żyć małżeństwu ze świadomością tego,
że nie mogą mieć własnych dzieci.

Akcja filmu zaczyna się tuż przed wojną. Młody malarz Jan i jego żona Barbara bardzo chcą mieć dziecko. Niestety, wraz z upływem czasu staje się jasne, że któreś z nich jest bezpłodne. Wybucha wojna. Jan zarabia na rodzinę głównie dzięki "fuchom", które organizuje mu Jodła, granatowy policjant, równie ostentacyjnie co nieskutecznie przypochlebiający się Niemcom. Pewnego dnia Jan przyprowadza do mieszkania Reginę, młodą żydowską wdowę. Barbara, choć z lekkimi oporami, zgadza się ją ukrywać. Jan i Regina stopniowo stają się sobie coraz bliżsi. Wreszcie dochodzi do zbliżenia, w wyniku którego Żydówka zachodzi w ciążę. Barbara, dowiedziawszy się o tym, przeżywa podwójne upokorzenie. Po pierwsze została zdradzona przez męża, a po drugie wychodzi na jaw, że to ona nie może mieć dzieci. W odruchu rozpaczy i nienawiści postanawia zadenuncjować Reginę. W decydującej chwili dostaje jednak torsji, co tłumaczy Niemcom jako objaw ciąży.