Mam kilka zastrzeżeń do filmu:  -dzieciak wypluwał z siebie wszystkie kwestie jak pistoletu szybkostrzelnego i to bardzo niewyraźnie (seplenił?), co udzieliło się niestety i Głowackiemu :( -zagadki, nie były rozwiązane po jakimkolwiek przemyśleniu, lecz bezmyślnie i z prędkością światła.- wszystkie postacie to popieprzeni ludzie z zwielokrotnionym adhd, lecą pędzą, nerwowa atmosfera, co wcale nie nadało filmowi dynamiki, a wręcz przeciwnie, wprowadzało koszmarny chaos :( akcja bezmyślnie leciała na łeb na szyję, byleby do końca, czuło się, że aktorzy mają tego wszystkiego dość i robią to na" odwal się"- film nie zaciekawia zupełnie, na drugi dzień po seansie nie pamięta się treści ani emocji, a wyłącznie rozdrażnienie i poddenerwowanie, które towarzyszy po wyjściu z seansu, zero zadowolenia i satysfakcji. Miło było zobaczyć panią Jungowską i szkoda, że tak krótko, Dorota Kolak ratuje ten cały bałagan, który można było zobaczyć na ekranie ;)