Całościowo lepsza niż jedynka. Ścieżka dźwiękowa o niebo lepsza (jedynkę kompletnie obrzydziło mi to potępieńcze, kobiece wycie przy każdej ładniejszej scenie). Reszta też bardzo udana. Feyd, który totalnie zdominował trailer(y), w filmie na szczęście (lub nie) aż tak mocno się nie wyróżniał (mimo, że postać zagrana świetnie). To samo baron. Jedynka wręcz opierała się na scenach z grubasem. A pomiędzy były jakieś nudy, których już nie pamiętam. Dwójeczka natomiast wyszła mocna od początku do końca. Nie wymęczyłem ani minutki ;) Oglądało się bardzo przyjemnie i film zleciał wyjątkowo szybko i przyjemnie jak na 2,5 godziny. I za to na pewno należy się solidne 8/10. Nie było w tej części natomiast niczego wybitnego (na poziomie epickich scen z grubasem z jedynki). Klimatu też za bardzo nie było, ale to już nawet nie jest wada, tylko taka cecha współczesnej kinematografii. Kiedyś filmy, zwłaszcza sci-fi, wizualnie prezentowały się fatalnie. Natomiast dużo lepiej radziły sobie z budowaniem napięcia i działaniem na wyobraźnię. Teraz wszystko jest podane na tacy i na wyobraźnie chyba nie ma już miejsca. I jakoś nadal mam spory sentyment do niechcianego potworka Lyncha z 1984. Mimo, że wizualnie prezentował się fatalnie. Ale miał klimat. Genialna muzyka i nawet te wewnętrzne monologi Paula bardzo mi się podobały... nie obraziłbym się gdyby Timotei od czasu do czasu też podzielił się swoimi mesjaszowymi myślami. Kto wie, może dałbym wtedy 9/10. A jakby jeszcze jakaś fajna gitarka w tle zagrała do walki, to może i nawet bym dodał serduszko ;)