Obejrzałem ten film drugi raz i dopiero postanowiłem wystawić ocenę i stwierdzam, że obok
"Reservoir Dogs" to najlepsze, najbardziej i najdojrzalsze dzieło Tarantino.
Przyznaje na początku, że uwielbiam Quentina, choć wiem, że jest trudny do zaakceptowania
dla wielu fanów kina. Niemożna mu odmówić jednak bardzo osobistego, jedynego w swoim
rodzaju stylu w jakim kręci filmy.
Co mnie urzekło w "Django"? Praktycznie wszystko. Absolutnie powalające aktorsko
widowisko( chociaż przyznam, że tytułowy Django w wykonaniu Foxxa blednie przy obłędnym
zestawieniu Waltz, DiCaprio I Jackson) , niemogę się przyczepić do jakiejkolwiek postaci. A
epizodyczne role Nero i Johnsona to takie "wisienki na torcie".
Oprawa muzyczna tego filmu to mistrzostwo i choć sam nie jestem fanem Rick Rossa(...), to
nawet jego kawałek doskonale się wpasował. A klasyki jak Johnny Cash są zawsze przyjemne
dla ucha.
Zdjęcia i montaż też są doskonałe, film stanowi doskonałą całość.
Podsumowując, uważam, że warto "Django" obejrzeć nawet nie będąc fanem Tarantino, bo (to
moje jedyne zastrzeżenie) Quentin zdecydowanie w kolejnych swoich produkcjach odchodzi od
klimatu z "Pulp Fiction", a dodając więcej akcji i trochę lżejszego klimatu, staje się strawny dla
większej części widowni.
Pozdrawiam!