Oglądałam z nastawieniem, że to raczej miłość jest głównym wątkiem, a historia tłem. Ale jest na odwrót. I dobrze, bo Sharif i Christie nie zagrali przekonująco uczucia. Zwłaszcza "najlepsze" były te ich załzawione oczy. :) Jeszcze mi nie pasowało jak mało wiarygodnie splatały się ich losy. Akurat narzeczona Jurija dostrzegła Larę, akurat to mąż Lary okazał się... (no nie chcę spojlerować :)). Brakowało mi też choćby fragmentu jakiegoś wiersza.

A oprócz tego wszystko ok, jest ruski klimat mimo angielskiego języka. Ech, Rosja to syfiaste miejsce na Ziemi. Zimny klimat, chora historia.