Nie przewidziałam żadnej rzeczy, która zdażyła się w tym filmie. Przede wszystkim nie przewidziałam, że Wanda zostanie złolem, choć patrząc na jej skłonności do balansowania na granicy moralności, to było to możliwe. Ale liczyłam na to, że jednak pozostanie bohaterką pozytywną.
Kolejną rzeczą, która mnie zaskoczyła, to jak relatywnie mało czasu ekranowego ma Strange w swoim własnym filmie. Oczekiwałam większego skupienia na jego postaci.
Kolejnym zaskoczeniem było odłączenie Christine od Stephena. Kiedy zobaczyłam trailer byłam pewna, że to ich ślub. Ale nie jestem zawiedzona - w pierwszym Strange'u Rachel McAdams i Benedict Cumberbatch mają zerową chemię a Christine nie jest wspomniana przez pozostałe filmy. I w tym nie przekonuje mnie, że Stephen "kocha ją w każdym uniwersum".
Świetną przyjacielską chemię za to mają Stephen i Wong. Uwielbiam tę dwójkę, są razem sarkastyczni i zabawni. Biorąc pod uwagę, że Wong przygarnia wszystkie postacie drugiego planu z innych filmów, jestem ciekawa, czy nie szykuje nam się jego własny film.
Wracając do przygarniana, bardzo mi się podoba, że Doktor został adopcyjnym ojcem dla już dwóch nastolatków. Jego dynamika z Americą była przeurocza, cieszę się, że America dołączyła do uniwersum. Oprócz tego, pragnę przypomnieć, że pomimo bycia świetnym chirurgiem i potężnym magiem, Stephen prowadził auto pędząc 180 km/h i pisząc smsa... tak więc wcale tak bardzo nie odstaje umysłowo od Petera i Americi xD
Co ciekawe, Stephen pamięta Spider-mana, a chyba nie powinien.
Na pewno wielkim atutem tego filmu jest Elizabeth Olsen i jej gra. Moment, w którym spojrzała prosto w kamerę zmroził mi krew w żyłach.
W ogóle ten film jest inny niż pozostałe Marvele. Korzysta z klasycznych motywów horrorowych i robi to nadspodziewanie dobrze.
Podsumowując, zagrały tu zarówno nowe elementy, jak i stare. Film jest obiektywnie jednym z najlepszych filmów Marvela, a elementy, na które na rzekam są subiektywnym odbiorem, które nie mają wpływu na jakość filmu.