"Dom nad jeziorem" jest jednym z filmów, w których został wykorzystany motyw różnych płaszczyzn czasowych. Mimo sceptycznego podejścia do takiego nierealnego kina i - przede wszystkim - obawy, iż głowni bohaterowie będą bardziej "cukierkowi" niż autentyczni (jak na film oczywiście), skusiłam się do jego obejrzenia. Nie zawiodłam się, ale też nie uważam, że film jest porażającym arcydziełem. Dużym plusem dla fabuły jest niewątpliwie podparcie jej książką "Perswazje" Jane Austen. Nie jest to pierwsze dzieło tej pisarki, które zostało przeniesione na "duży ekran" (wcześniej "Rozważna i romantyczna, "Duma i uprzedzenie", "Emma", "Mansfield Park"), lecz do mnie osobiście właśnie fragmenty "Perswazji" przemówiły najmocniej. Każdy z nas przeżywa bowiem w życiu chwile, gdy zastanawia się czy aby w innym miejscu i innym czasie nie byłby szczęśliwszy?; czy aby kiedyś - przez zwykłą nieuwagę - coś nam nie umknęło?... coś bardzo ważnego np. wielka, romantyczna miłość :) I choć film ma swoje słabe strony (np. w niektórych momentach "zabawa z czasem" powoduje, że film staje się trochę niezrozumiały, szczególnie gdy się go nie ogląda zbyt uważnie :), ale na pewno warto zobaczyć dwójkę bardzo dobrych aktorów (Sandra Bullock, Keanu Reeves), którzy po długim czasie znowu spotykają się na planie filmowym (wcześniej "Speed - niebezpieczna prędkość"), by tym razem zagrać w bardzo ciepłym filmie, z gatunku tych, w których miłość jest magiczna i znajdzie nas wszędzie :) Nawet gdy dwoje ludzi dzielą "lata" :) A do tego bardzo nastrojowa muzyka (The Clientele i Paul McCartney) :) Miłego oglądania :)