W roku 1945 Zofia przybywa do Wrocławia. Po długiej poniewierce trafia do poniemieckiej willi – Domu pod Dwoma Orłami. Jan Liski, oficer Urzędu Bezpieczeństwa, który dostał dom z przydziału, oferuje jej pokój. Zofia nieustannie wraca wspomnieniami do rodzinnych Kresów, majątku Nowosioło oraz początku jej miłości z polskim osadnikiem — Antonim Szablewskim. Liski naraża swoją karierę, ryzykuje życiem dla Zofii, mając nadzieję, że kobieta w końcu uwierzy w to, jak bardzo ją kocha.
Pewnego dnia odnajduje jej syna, Zbyszka. Młody Szablewski jest żonaty, ma synka, mieszka w Jeleniej Górze. We dwoje jadą go odwiedzić, spotkanie z ukochanym synem kończy się jednak tragicznie, co powoduje dodatkowo katastrofalne wydarzenia.