Po pierwsze nazwisko Andrieja Konczałowskiego mówi samo za siebie. Człowiek od ponad 50 lat realizuje, konkretne, ambitne kino i mamy tutaj na to kolejny dowód. Po drugie jakby nie patrzeć film jest nagrany zaledwie kilka lat po zakończeniu wojny w Czeczeni. Blizny były wciąż otwarte a tutaj Rosjanka zakochuje się w Czeczeńcu (aspekt choroby psychicznej w tym momencie jest drugoplanowy) który nie jest barbarzyńcom i który nie wyżyna całego szpitala, jakby chciała pewnie to oficjalna propaganda przedstawić.

Kolejny aspekt to jest właśnie pokazanie wojny z pryzmatu chorych ludzi. Nie zdają oni sobie sprawy z tego co się dzieje wokół nich. Żyją sobie w swoim domu, nikomu nie przeszkadzają i próbują być szczęśliwi. Bo tak naprawdę film jest próbą szukania szczęścia przez tych ludzi. Naprawdę urzekł mnie ten film, choć w parę momenty bym nieco skrócił dla płynności. No i nawet Bryan Adams był do wytrzymania, choć nie powiem że nie chciałbym aby główna bohaterka nie zakochała się w kimś innym...

No i na koniec aspekt Polskie Kino vs Reszta Świata. W końcu zobaczyliśmy że jak będziemy stawiać na ambitne kino to wyjdą z tego same korzyści. Coś ruszyło i mam nadzieje że ten proces się utrzyma. Myślę że taką ostateczną próbą będzie następny rok i te parę filmów o Powstaniu Warszawskim. To będzie ostateczna próba pokazania w jakim miejscu stoi polskie kino i czy w końcu wyjdziemy z własnej ligi i będziemy się rozwijać czy nadal będziemy gnić w szarzyźnie...

Pewnie widziałeś już zwiastun filmu "Miasto 44" :) Nici z ambitnego kina. Jak tak patrzę na polskie kino, to widzę, że nie potrafimy zrobić filmu, który byłby bardziej ambitny, a jednocześnie nie był tak abstrakcyjnie ambitny, by nikt go nie zrozumiał. Taki jest problem polskiej kinematografii - albo film robiony pod widza masowego, komercja pełną gębą i lecenie na utartych schematach, najlepiej skopiowanych z USA, albo produkcja tak ambitna, że nie zrozumiała dla nikogo poza nadętymi snobami w jury na międzynarodowych festiwalach. Choć czasem nawet i dla nic takie filmy są zbyt dziwne. W czasach PRL-u jakoś Polacy mogli równoważyć komercję i sztukę, ale po 89' obie dziedziny się zaczęły rozchodzić i nie mogą się połączyć.

Po jednej wojnie z Czeczenami w ''Wojnie'' miałem ją po raz drugi - ''Dom wariatów'' - dosłownie i w przenośni. Obydwa znakomite filmy !!! Urzekł mnie ten film postrzeganiem życia przez ludzi z ułomnością umysłu ale do rzeczy - dla mnie tytułowy dom wariatów to tylko zasłona dymna bo czyż w tym wariatkowie nie jest normalnie jak to w wariatkowie !!! Popatrzmy na tych ''normalnych'' - Czeczeni ostrzeliwują Bogu winne wariatkowo i je anektują. Nadjeżdżają Rosjanie i powinna być jatka ale mają czeczeńskiego trupa, no i nie ma jatki, idzie za dolary wymiana a Rosjanie za narkotyki wymieniają amunicję, a dowódcy kiedyś walczyli ramię w ramię w Afganistanie w walce ze wspólnym wrogiem a teraz stoją po różnych stronach barykady gotowi się pozabijać - czy to nie jest dom wariatów !? czy to nie jest tytułowy ''Dom wariatów'' !!!??? Świetnie zagrany, świetnie zrealizowany !!! 9/10

Mylisz obiektywizm z przekłamaniem i propagandą.

Formułowanie na podstawie tego filmu uogólnień o Polakach i Rosjanach uważam za zupełnie nieuprawnione. Natomiast można sformułować opinię o Konczałowskim - to świetny reżyser, który nie jest reprezentatywny dla Rosjan, gdyż - w przeciwieństwie do swego brata, Nikity Michałkowa - ma krytyczny stosunek do Putina i imperialnych ambicji Rosji. Stąd nie dziwi fakt, że w tak ciepły sposób przedstawił Czeczeńców w filmie, a także fakt, iz podkreślił ich braterstwo broni, choćby z okresu wojny w Afganistanie.
Mnie ten film - z uwagi na miejsce akcji (szpital psychiatryczny) kojarzy się z "Lotem nad kukułczym gniazdem". I choć nie dorównuje tamtemu, to rzeczywiście zasługuje na wysoką ocenę za uniwersalne, pacyfistyczne przesłanie a także za sposób pokazania osób chorych psychicznie, jako "normalnych", wrażliwych ludzi, posiadających uczucia, marzenia, zdolnych do poświęceń. I za to piękne, humanitarne przesłanie należy się autorowi szacunek

oczywiście masz rację - komunizm jest super... })

obiektywni rosjanie. ;)))

Faktycznie czasy się zmieniły i dziś takie sformułowanie brzmi groteskowo.
Pozdrawiam