Dałem 10/10. Może trochę na wyrost, ale dawno nie widziałem filmu polskiego, po którego obejrzeniu nachodzą mnie refleksje i przemyślenia. Zrealizowane oszczędnymi środkami studium chorej rzeczywistości czasu stanu wojennego i poprzedzających go kilku lat. Bardzo dobre kreacje Arkadiusza Jakubika i Bartłomieja Topy. Na początku filmu skrzywiłem się, jak zobaczyłem Roberta Więckiewicza (za dużo grał w dennych komediach), ale myślę że poradził sobie dobrze ze swoją rolą.
Nie wiem czy ktoś mnie zrozumie, ale chce powiedzieć, że po obejrzeniu "Dom Zły" poczułem katharsis - to niesamowite uczucie, które pozostaje w tobie jeszcze wiele minut po wyjściu z kina.
Rzadko mi się to zdarza, a po polskich filmach jeszcze rzadziej... brawa, jeszcze raz brawa...