Nie podzielam zachwytu nad tym filmem. Owszem gra aktorska naprawdę dobra, za co należą się brawa, ale ja jestem już zmęczony środkami wykorzystywanymi w polskich filmach. Spora dawka naturalizmu, ponure czasy PRL, nieszczęście ludzkie, dramat, itp. Dla mnie Dom zły niewiele różni się od "Placu Zbawiciela" (nad którym nota bene też wszyscy się zachwycali), "Komornika" i wielu innych o których w tej chwili na szczęście już nie pamiętam, a wg mnie był tylko kolejnym polskim filmem w ulubionym nurcie polskich reżyserów, czyli trudów i nieszczęść i tragedii życia ludzkiego.
Poza tym, po raz kolejny polski film ma SKOPANY DŹWIĘK! Jest albo za cicho (dialogi) albo za głośno (dźwięki, powodujące efekty podobne do odgłosów borowanego zęba). Jest to przypadłość, na którą cierpią niemal wszystkie polskie filmy (głównie określane mianem tych ambitnych). I zaczynam wątpić już czy jest to spowodowane brakiem środków, czy raczej brakiem umiejętności dźwiękowców.... :|