Nieoczekiwana i zbędna kontynuacja słabiutkiego filmu z 2000 roku. Reżysera ewidentnie kręci ten temat, bo później nakręcił jeszcze trzecią część, ale zainteresowania to jedno a realizacja to drugie. Ta druga, podobnie jak w jedynce, kuleje. I o dziwo, pierwsze 20 kilka minut znów było niezłe. Mam wrażenie, że te filmy cierpią na podobną przypadłość – na początku są w sumie całkiem niezłą (głupią, bo głupią, but still) rozrywką. Ale później dopada ich syndrom coraz bardziej idiotycznych pomysłów i nie inaczej jest tutaj.

Najciekawsza postać filmu jest w sumie prawie przez całą jego długość trwania przywiązana, uwięziona przez bohaterów. Sequel ma podobne grzechy, co część pierwsza – słabiutkie aktorstwo, stereotypowe postaci, których los nie ma dla nas najmniejszego znaczenia, scenariusz i kiepskie efekty specjalne (nawet jak na ograniczony budżet). Ciężko powiedzieć mi która z tych części jest gorsza, raczej jest to kontynuacja niskiego poziomu. Tak, Dracula dalej jest Judaszem, ale tym razem dowiadujemy się też, że (SPOILER ALERT) Jezus był wampirem. No cóż, widać, że ostatnia scena faktycznie otworzyła nieszczęsną furtkę do kontynuacji. Miejmy to już z głowy…