Pewne rzeczy nigdy się nie zmieniają. Jedną z nich jest na przykład to, że oglądając każdą część z (jakkolwiek górnolotnie by to w tym przypadku nie zabrzmiało) trylogii „Dracula” w reżyserii Patricka Lussiera, zakończymy seans z tym samym uczuciem zażenowania. Trójka w tym sensie, można rzecz, trzyma poziom serii… ale to dobrze, że ta się wraz z nią w końcu skończyła. Widać wyraźnie, że temat został już zbyt mocno wyeksploatowany, a pomysły fabularne zmierzały w kierunku coraz głupszych, wręcz absurdalnych. Tutaj, mimo względnie przyjemnego klimatu i taniej rozrywki do piwa, widz może z wyraźną ulgą powiedzieć sobie „mission complete”, gdzie misja do najłatwiejszych nie należała. No bo żeby przebrnąć przez trzy części tak odklejonych pomysłów, to powinna się jakaś nagroda należeć. Cóż, może tą nagrodą jest to, że… więcej części ta seria już nie skrywa…