Najlepszy Dracula po tym Coppoli. Oczywiście ten z 1992 to arcydzieło zarówno wizualne jak i scenariuszowo. Pewnie dlatego, że był wierną adaptacją książki.

Tutaj czuję bardziej luźną adaptację, nie mniej jednak sądzę, że wtedy film byłby brany za remake, a tego Besson raczej chciał uniknąć stąd te zmiany. Niektóre sceny pokazane nieco inaczej a niektóre mniej lub bardziej rozwinięte w porównaniu z tym 1992. Tutaj odniosłam wrażenie, że bardziej skupiono się na postaci samego Draculi oraz jego umyśle niż na tym z 1992, co uważam na plus. Osobiście bardziej wczułam się w postać dzięki temu i mogłam wyraźnie poczuć cierpienie i smutek wampira. Zapewne w ogromnej mierze jest to zasługa Jones'a, który zagrał absolutnie mistrzowsko i pewnie zbluźnię, ale trudno - bardziej mi pasował i przypadł do gustu niż ten Dracula Oldmana. Oldman mimo, że fantastycznie zagrał i powinien dostać wówczas Oskara, to jednak nie mogłam się oprzeć wrażeniu, że wizualnie nie pasuje mi do tej roli. Ale to tylko moje odczucie i opinia, nie prawda objawiona, bo nikogo nie zamierzam przekonywać.

Jednak właśnie przez skupienie się na postaci Vlada, trochę ucierpiał scenariusz. Zabrakło mi z 30 dodatkowych minut, aby całość wypadła lepiej. Wtedy jednak ten Coppoli miałby ogromną konkurencję, więc może to i lepiej, że legenda tego arcydzieła nie została zdetronizowana.

Myślę jednak, że gdybym nie znała tej wersji z 1992 to Love tale oceniłabym jeszcze wyżej, a jednak człowiek podświadomie porównuje do tej "jedynej i najlepszej".
A skoro o tym mowa - czytając komentarze czy pod tym czy innymi filmami, chyba najgorsza pułapka w jaką obecni widzowie mogli się wpędzić, to oglądanie nowych wersji adaptacji książki czy np spin offów, w celu "porównania" do "oryginału". Tak jak napisałam, ciężko odciąć się całkowicie, ale myślę, że warto trochę zmienić swoje myślenie i potraktować historię jako osobne dzieło. Nie odbierajmy sobie radości poznawania nowych wersji, bo temat Draculi fascynuje i wciąż będzie fascynował. Czy chcemy czy nie, nowe treści audiowizualne o tematyce Draculi po prostu będą powstawać i angażować kolejne pokolenie widzów.

Dla mnie film był rewelacyjny, bardziej dark fantasy niż horror, momentami nawet się pośmiałam, a momentami wzruszyłam. Na pewno poczekam do halloween aby zobaczyć go raz jeszcze na dużym ekranie.