Film jak twórczość znanego artysty, który jest znany z tego że jest znany. Dostał Oscara więc każdy chce zobaczyć za co i każdy kto nie jest pseudointelektualistą wychodzi zawiedziony, bo Oscara to film dostał chyba za dobre chęci, a tak serio to mógł to być ukłon w stronę twórczości Murakamiego. Sam film jest nużący, sztampowy, przewidywalny, prosty. Reżyser pokazuje w nim aspekty życia codziennego jak byśmy oglądali reality show. Scena jazdy samochodem w czasie rzeczywistym, naprawdę - chyba chodziło o to aby pokazać, że nasze codziennie życie jest tak samo nudne jak ten film. Ktoś tam wyżej lub niżej w komentarzu świetnie to ironicznie podsumował że film jest wspaniały bo dał mu czas na rozmyślanie nad własnym życiem. Forma autopsychoterapii - idziesz na film, a zamiast skupiać się na zawiłościach scenariusza to zastanawiasz się nad własnym życiem., o ile jesteś wyspany bo w przeciwnym razie bardzo łatwo zasnąć słuchając oryginalnych japońskich dialogów. Nie warto.